Tanneke zal exposeren op locatie 20

Wat Barendregt in beeld brengt is de condition humaine. Ze brengt het menselijk bestaan in kaart, figuurtje voor figuurtje ~ Wouter Welling, kunstcriticus

https://www.artforever.nl/videos/tanneke-barendregt/

Het moet rond mijn zeventiende jaar zijn geweest. Met mijn moeder had ik afgesproken bij het Beursgebouw in Rotterdam. Ik stond hoog op de trappen van het gebouw en keek naar beneden. Naar alle mensen die ik niet kende. Plotseling verscheen mijn moeder tussen al deze anoniemen. En, natuurlijk, ik herkende haar onmiddellijk. Toch ervoer ik het op dat moment als heel bijzonder. Wanneer je eenmaal iemand kent, wordt deze nooit meer anoniem. Er is geen keerpunt. Sindsdien boeit de grens tussen anonimiteit en herkenbaarheid mij.

Mijn onderzoek naar de grens tussen herkenbaarheid en de anonimiteit heeft ertoe geleid dat ik:

Portretten maak, die moeten goed lijken;

Tronies, dan speelt de expressie van het gelaat de hoofdrol;

Anonieme figuren, mensengestaltes, zonder persoonlijkheidskenmerken, de mens gereduceerd tot beeldmerk.

Tijdens Kunstspoor exposeer ik tronies.

In zijn Retorica ontwikkelde Aristoteles de eerste systematische beschrijving van de redekunst als kunst, om het publiek door het wekken van de juiste emoties te overtuigen van de waarheid.

Volgens Aristoteles zijn er elf gemoedstoestanden of affecten: begeerte, toorn, vrees, moed, nijd, vreugde, liefde, haat, verlangen, jaloezie en medelijden.

Uit de Griekse oudheid stamt het idee dat men de verschillende gemoedstoestanden met hulp van muziek en beelden, kan uitdrukken en oproepen. Een fundamenteel aspect van de affectenleer is het principe dat elk muziekstuk slechts één affect mag uitdrukken.

Ik deel dit principe. Elke tronie toont één affect. De gemoedstoestand wordt zichtbaar in de gestolde motoriek, de spierspanning, de houding van nek en schouders, mimiek, stille lippen en de blik in de ogen.